W promocji książki uczestniczyli członkowie najbliższej rodziny zmarłego Wojciecha Szczepańskiego: żona Maria Szczepańska, córka Małgorzata Wajda wraz z rodziną oraz syn Antoni Szczepański z rodziną.
Spotkanie otworzył Burmistrz Miasta Jarosławia Andrzej Wyczawski przedstawiając sylwetkę Wojciecha Szczepańskiego - żołnierza Polski Podziemnej, oficera Wojska Polskiego, uczestnika kampanii wrześniowej, działacza Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość.
Cieszę się niezmiernie, że właśnie w Jarosławiu odbywa się promocja książki Wojciecha Szczepańskiego, który był Honorowym Obywatelem naszego miasta. Książka „Wspomnienia. Lipiec 1944 - grudzień 1957" ma szczególną wartość w odkrywaniu tych nieznanych kart powojennej historii Polski. Jeszcze raz dziękuję za udostępnienie materiałów oraz za opracowanie i wydanie „Wspomnień" Wojciecha Szczepańskiego. Dzięki przemianom ustrojowym i społecznym możemy przerwać długie lata milczenia i zafałszowywania historii - podsumował burmistrz Andrzej Wyczawski
Następnie głos zabrał Dyrektor Oddziału IPN w Rzeszowie Dariusz Byszuk: Staramy się zajmować odkrywaniem białych plam związanych z historią naszego regionu. Cieszymy się, że mamy możliwość wydania tak cennej dla każdego historyka i nie tylko, pracy będącej wspomnieniami Wojciecha Szczepańskiego oraz to, że mogliśmy wydać tą publikację w Oddziale IPN w Rzeszowie - powiedział.
W dalszej części spotkania wystąpił historyk dr Tomasz Bereza st. inspektor w Oddziale IPN w Rzeszowie, który wspólnie z Małgorzatą Gliwą zajął się opracowaniem i redakcją naukową „Wspomnień" Wojciecha Szczepańskiego. Podczas wykładu i prezentacji opowiadał jak narodziła się jego wielka życiowa pasja pisania o historii Obwodu ZWZ-AK Jarosław oraz o pierwszym spotkaniu z mjr Wojciechem Szczepańskim. Jako student historii pisał pracę proseminaryjną na temat Obwodu Armii Krajowej na terenie Jarosławia. W czasie szukania materiałów w Muzeum w Jarosławiu dowiedział się, że w Wólce Pełkińskiej mieszka ostatni komendant Obwodu AK Jarosław. I tak trafił do Szczepańskiego, który udzielił mu pomocy i udostępnił materiały. Spotkał się z nim jeszcze wiele razy. Podczas ostatniego spotkania 1992 r. Szczepański był pełen obaw o przyszłość Polski. Zastanawiał się, czy Polacy będą w stanie uszanować i utrwalić wywalczoną z takim trudem wolność - mówił Tomasz Bereza.
W prezentowanej publikacji wspomnienia obejmują okres od lipca 1944 do grudnia 1957 r. Wojciech Szczepański z perspektywy czterdziestu lat przedstawia realizację planu „Burza" w rejonie Jarosławia, podczas której był komendantem Obwodu i dowódcą akcji. Opisuje dramatyczną sytuację AK po wkroczeniu Armii Czerwonej, formy oporu wobec nowego okupanta, początkowy okres sowietyzacji Polski oraz swój pobyt w więzieniu. Publikacja przedstawia ówczesną sytuację społeczno-polityczną Polski, której towarzyszą wspomnienia i refleksje spisane przez autora w 1988 r.
Po wspomnieniach i refleksjach burmistrz Andrzej Wyczawski gratulował i dziękował Marii Szczepańskiej-żonie autora i Małgorzacie Wajdzie- córce, wręczając kwiaty. Na koniec współautor Tomasz Bereza podpisywał książki uczestnikom spotkania.
Wojciech Szczepański urodzony 7 kwietnia 1914 r. w Żurawiczkach koło Przeworska. Był podporucznikiem w 5. pułku piechoty Legionów podczas Kampanii Wrześniowej, walcząc z Armią Czerwoną w rejonie Wilna. W grudniu 1939 unikając niewoli wrócił do Żurawiczek. Został oficerem organizacyjnym i adiutantem Komendy Obwodu Związku Walki Zbrojnej. Od roku 1941 do marca 1943 był zastępcą komendanta Obwodu ZWZ-AK Jarosław a potem komendantem. W 1944 r. został kapitanem. Jako dowódca Obwodu posługiwał się pseudonimami „Szczepcio", „Iwan", i „Julian".Zasługą Szczepańskiego była rozbudowa sieci organizacyjnej jarosławskiego Obwodu ZWZ-AK. Obwód kierowany przez niego odniósł wiele sukcesów w działaniach wywiadowczych, dywersyjnych i sabotażowych. Produkowano broń, pomagano Żydom i jeńcom wojennym. Prowadzono działalność propagandową. Szczepański nadzorował wiele akcji podejmowanych przez żołnierzy jarosławskiej AK, m.in. akcję na Ochronkę przy ul. Jasnej w Jarosławiu, czy odbicie z jarosławskiego szpitala rannego żołnierza AK, Jana Harpuli, ps. „Branibór".Kpt. Wojciech Szczepański 9 lipca 1944 r. objął dowództwo nad Oddziałem Partyzanckim Inspektoratu AK Przemyśl. Trzy dni później jego Oddział stoczył walkę z oddziałami żandarmerii i Wehrmachtu w rejonie Łapajówki. Dzięki sprawnemu dowodzeniu udało się zgrupowaniu AK przeprawić na prawy brzeg Sanu. Kolejnym sprawdzeniem umiejętności dowódczych było przeprowadzenie akcji „Burza". Po dotarciu oddziałów sowieckich do Sanu, o północy z 25 na 26 lipca 1944 r. Oddziały Obwodu przystąpiły do jej realizacji. Na terenie Jarosławia doszło do szeregu starć pomiędzy oddziałami AK a Wehrmachtem. Dnia, 13 sierpnia nastąpiły w Jarosławiu pierwsze masowe aresztowania działaczy i żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego, przeprowadzone przez NKWD. Szczepański uniknął aresztowania nie ujawniając miejsca swojego pobytu. 19 stycznia 1945 r. Armia Krajowa została rozwiązana. Represje Sowietów i Urzędu Bezpieczeństwa wobec żołnierzy AK nie ustały, natomiast pojawiło się zagrożenie ze strony UPA. Oddziały Obwodu toczyły walkę na dwa fronty: z jednej strony przeciwko UPA, z drugiej przeciwko sowieckim ekspedycjom karnym i ubeckim represjom. Dnia, 8 stycznia 1947 r. Szczepański został aresztowany i poddany brutalnemu śledztwu gdzie był torturowany, bity i kilkugodzinne przesłuchiwany. Szczepański został skazany na karę siedmiu lat więzienia, przy czym na mocy amnestii karę zmniejszono do trzech i pół roku. W roku 1948 Najwyższy Sąd Wojskowy uchylił ten wyrok, przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia. W powtórnym procesie Szczepański został skazany na karę sześciu lat więzienia, na mocy amnestii zmniejszono wyrok do lat trzech. W trakcie odbywania przez niego kary wpadły w ręce UB materiały zawierające informacje dotyczące udziału Szczepańskiego w strukturach Zrzeszenia. Stały się one podstawą wytoczenia mu kolejnego procesu gdzie sąd skazał go na osiem lat więzienia. Na wolność wyszedł 10 sierpnia 1954 r. i włączył się w działalność społeczną. Wstąpił do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Od 1980 r. aktywnie działał w Niezależnym Samorządowym Związku Zawodowym „Solidarność" Rolników Indywidualnych. Po upadku komunizmu Szczepański był jednym z założycieli Światowego Związku Żołnierzy AK. W styczniu 1991 r. został powołany na członka Okręgowej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Rzeszowie. Swoją drogę życia i walki prezentował w artykułach na łamach „Jarosławskiego Kwartalnika Armii Krajowej" oraz „Rocznika Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia".
Zmarł 22 lutego 1993 r. - pochowany został na cmentarzu w Wólce Pełkińskiej.
Za działalność niepodległościową Wojciech Szczepański został odznaczony: Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem AK, czterokrotnie Medalem Wojska, Krzyżem WiN, Orderem Polska Swemu Obrońcy, Medalem Za Udział w Wojnie Obronnej 1939, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Krzyżem Partyzanckim. W 1997 r. otrzymał honorowy stopień pułkownika. Jego imieniem w 1993 r. została nazwana aleja w Jarosławiu. W październiku 2006 r. na budynku Szkoły Podstawowej w Żurawiczkach odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową.
Źródło:
„Wspomnienia Lipiec 1944-grudzień 1957"
wstęp Tomasz Bereza i Małgorzata Gliwa
