Mieliśmy nadzieję że uda się odtworzyć spaloną konstrukcję, jednak zniszczenia są tak duże, że remont trybuny nie wchodzi w grę. Bardzo żałuję, ponieważ stała w tym miejscu 85 lat, cały czas służyła kibicom i sportowcom - komentuje Andrzej Wyczawski.
Trybuna powstała równocześnie z budową stadionu miejskiego, którą rozpoczęto w 1924 roku, a uroczystego oddania obiektu dokonano w maju 1925 roku po trzynastu miesiącach prac budowalnych. Trybuna na początku miała konstrukcję drewnianą. Koszt budowy całego stadionu był bardzo wysoki, wyniósł 88 tys. 34 zł.
W otwarciu brał udział ówczesny premier, przedstawiciele władz gminnych, powiatowych, szkolnych i kościelnych. Stadion posiadał bieżnię żużlową, boisko piłkarskie, trasę lekkoatletyczną. Służył przez lata jako centrum sportowe Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, jako miejsce wojskowych imprez sportowych, ale także jako plac do miejskich uroczystości (jak np. uroczystości pogrzebowe w 1935 r. po śmierci Józefa Piłsudskiego). Na stadionie ćwiczyły oddziały strzeleckie, przysposobienia obronnego, piłkarskie, lekkoatletyczne, bokserskie i inne. NA nim także występowały gwiazdy świata sportu jak np. Janusz Kusociński - (1907-1940) pseud. Kusy - polski lekkoatleta, złoty medalista olimpijski z Los Angeles w biegu na 10000 m, srebrny medalista pierwszych mistrzostw Europy na dystansie 5000 m, Władysława Walasiewiczówna - (1911-1980) polska lekkoatletka startująca w biegach sprinterskich, mistrzyni olimpijska, wielokrotna rekordzistka świata. Na jarosławskim stadionie padł rekord świata w rzucie dyskiem oburącz: w 1934 roku ustanowiła go Genowefa Kobielska-Cejzik (1906 1993) - polska lekkoatletka, miotaczka. Rekordzistka świata w rzucie dyskiem oburącz - 67.82 (1934), akademicka wicemistrzyni świata w rzucie dyskiem z 1935 (35.47), ósma zawodniczka w rzucie dyskiem Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie (1928 - 32.72), piąta zawodniczka mistrzostw świata kobiet w 1934 (rzut dyskiem - 36.12), piąta (dysk - 36.15) i siódma (kula - 11.68) zawodniczka mistrzostw Europy w 1938. 3-krotnie ustanawiała rekordy kraju (dysk, oszczep), zdobywając mistrzostwo Polski w rzucie oszczepem (1937). Rekordy życiowe: kula - 12.56 (1938), dysk - 40.11 (1939), oszczep - 36.24 (1930). Startowała jeszcze po wojnie i kontynuowała studia w CIWF i AWF, otrzymując we Wrocławiu tytuł magistra wychowania fizycznego (1951). Była trenerem i sędzią lekkoatletycznym, wykładowcą w WSWF Wrocław i Studium Wychowania Fizycznego Politechniki Wrocławskiej. Żona lekkoatlety Antoniego Cejzika.
Sylwetki sportowców zaczerpnięte z Wikipiedii, informacje o stadionie: źródła historyczne w posiadaniu UM Jarosławia.
