Inwestycje własne przy zabytkach 2008

RATUSZ 

Planowany remont elewacji Ratusza na lata 2008-2009 stanowi kontynuację działań w zakresie prac remontowo-konserwatorskich podjętych przez Urząd Miasta.

Do podjęcia remontu elewacji ratusza skłania jej zły stan techniczny: znaczny zasięg zużycia tynków, liczne spękania, zawilgocenia i zabarwienia patyną miedzianą pochodzącą z obróbek blacharskich, liczne zarysowania w strefie nadproży i między kondygnacjami, zacieki przy attyce, większe i mniejsze ubytki tynków (szczególnie na zwieńczeniach półkolumn - widoczne są ubytki w tynku i detalu, pęknięcia i zarysowania oraz powierzchniowa korozja cegły), lokalne pęcherze i złuszczenia powłoki malarskiej.

Projekt remontu elewacji ratusza uwzględnia przeprowadzenie kompleksowych prac budowlano-konserwatorskich i obejmuje w szczególności:

• naprawę murów i wykonanie tynków (skucie tynków zniszczonych tj. odspojonych od podłoża, spękanych oraz zawilgoconych, naprawa murów spękanych i zarysowanych),

• wykonanie poziomej izolacji przeciwwilgociowej w części parterowej,

• wykonanie obróbek blacharskich,

• remont tarcz zegarowych na wieży,

• remont ślusarki okiennej piwnic,

• wymianę i remont drzwi zewnętrznych z dostosowaniem do kolorystyki okien wykonanych w 2007 r.

Kamienica wybudowana została w I połowie XVII wieku przez kupca pochodzenia włoskiego, Juliusza Attavantiego w miejscu spalonego XVI-wiecznego domu J. Dąbka. Pierwotnie jednopiętrowa, nadbudowana została w XIX wieku. Otrzymała wówczas nową fasadę i utraciła podcienia. Po przebudowie była siedzibą władz miejskich, później sądu i szkoły ludowej, a w okresie międzywojennym Towarzystwa im. F. Chopina i Muzeum Miejskiego. Po wojnie w budynku funkcjonowały biura Urzędu Miasta, siedzibę miała tutaj również biblioteka oraz biura różnych instytucji.

Prace obejmują pełny remont obiektu, tj.:

• przemurowanie pęknięć w ścianach oraz wzmocnienie ścian i stropów,

• remont tynków wewnętrznych i elewacji wraz z wprowadzeniem historycznej kolorystyki,

• wymianę stolarki okiennej,

• konserwację sztukaterii w Sali Lustrzanej, parkietów na I piętrze oraz części stolarki drzwiowej,

• wykonanie nowych instalacji technicznych,

• budowę szybu i montaż windy osobowej.

• 
  

Zakończenie remontu w części parterowej planowane jest w marcu 2009 r., a w kwietniu, na tym poziomie kamienicy, uruchomione zostanie Centrum Informacji Turystycznej. Zakończenie prac rempntowych przewiduje się 30 września 2009 r.

W Sali Lustrzanej odtworzone zostaną wielko-powierzchniowe lustra, wykonana zostanie konserwacja sztukaterii oraz ozdobnego balkonu.

Obiekt spełniać będzie standardy wymagane przez osoby niepełnosprawne, w tym celu dostosowane zostanie zaplecze sanitarne i zamontowana winda osobowa.

Murowana cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny zbudowana została około połowy XVII wieku. Od 1766 roku była świątynią parafialną dla Rusinów, zamieszkujących dzielnice przedmiejskie. W 1789 roku Austriacy zamienili cerkiew na prochownię. Później świątynia wystawiona została na licytację. Dzięki staraniom ówczesnych proboszczów parafii, cerkiew została odkupiona przez Rusinów w 1791 roku. Wykonano wówczas remont, przerabiając zachowane prezbiterium na kaplicę liturgiczną. Dewastowany przez „chuliganów" obiekt postanowiono w 1956 roku rozebrać, jednak na skutek protestów miejscowej ludności, a zwłaszcza jarosławskich środowisk artystycznych, do całkowitego wykonania zamiaru nie doszło. Zniszczeniu uległa wówczas nawa i przybudówka świątyni oraz rozebrano kopułę nad prezbiterium. Rok później wykonano prace porządkowe i rozpoczęto odbudowę kopuły, którą ukończono w 1958 roku. W takim stanie obiekt zachował się do czasów współczesnych.

W 2006 roku nieużytkowany obiekt został ogrodzony, zaś w 2007 roku Gmina Miejska Jarosław przystąpiła do jego remontu. W pierwszej kolejności za zgodą Podkarpackiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wykonano wymianę zniszczonego pokrycia dachowego z gontów drewnianych na blachę miedzianą. Dach kryty blachą widnieje na archiwalnych fotografiach cerkwi z okresu międzywojennego.

Wewnątrz cerkiewki znajduje się cenna, XVII-wieczna polichromia o treści sakralnej.

 

W 2008 r. wykonano remont w zakresie izolacji pionowej, wymiany stolarki okiennej i drzwiowej oraz remontu elewacji i uporządkowania otoczenia (w tym odwodnienia powierzchniowego).

Gimnazjum Publiczne nr 3 im. Ks. Jana Twardowskiego, (poł. XVII w., rozbud. w XIX w.)

Budynek obecnego Gimnazjum Publicznego nr 3 w Jarosławiu wzniesiony został na początku XVII wieku jako jeden z elementów zespołu kolegium jezuickiego fundacji księżny Zofii z Odrowążów Kostki, przy wielkim poparciu i zaangażowaniu ks. Piotra Skargi. Jarosławskie kolegium przy kościele św. Jana w Jarosławiu (1568-98) było pierwszym tego typu założeniem na terenie Rusi Czerwonej. Kierowane przez światłych pedagogów zakonnych, z bogatym księgozbiorem bibliotecznym jako placówka nauczania okolicznej szlachty i mieszczaństwa, stało się na początku XVII wieku głównym centrum oświatowym na obszarze wschodniej Rzeczypospolitej. Kościół z kolegium i sąsiadującymi budynkami wzniesione na terenie wzgórza i otoczone murem stanowiły razem zwartą całość i jeden z ważniejszych elementów obronnych miasta. Od czasu kasaty zakonu księży jezuitów w budynku mieściła się Wojskowa Komisja Mundurowa, a od 1870 roku koszary austriackie.

Obiekt założony został na planie wydłużonego prostokąta, jako jednokondygnacjowy, z podpiwniczeniem, a wyniku rozbudowany w XIX wieku poszerzony o jeden trakt od strony tylnej elewacji o jedno piętro.

 

Planowane prace obejmą remont elewacji szkoły wraz z wprowadzeniem historycznej kolorystyki (malowaniem elewacji), remont więźby dachowej i wymianę pokrycia dachowego.

Szkoła Podstawowa Nr 6 im. Ks. Piotra Skargi, ul Spytka nr 2 (1885 r.)

Budynek wzniesiony w 1885 roku jako Szkoła Ludowa Męska, w 1897 przemianowany na Szkołę Wydziałową im. Ks. Piotra Skargi

Zaplanowane prace remontowo-konserwatorskie obejmują wykonanie izolacji pionowej i poziomej murów fundamentowych szkoły (osuszenie, odgrzybienie, wykonanie nowych tynków w partii przyziemia od zewnątrz i wewnątrz budynku).

Szkoła Podstawowa Nr 1 im. Św. Królowej Jadwigi, ul. 3go Maja 30 (1912 r.)

Obiekt budowany z przeznaczeniem na wydziałową szkołę żeńską.

Planowane prace remontowo-konserwatorskie obejmują wykonanie izolacji pionowej i poziomej murów fundamentowych szkoły (osuszenie, odgrzybienie, wykonanie nowych tynków w partii przyziemia od zewnątrz i we wnętrzu budynku).

Szkoła Podstawowa Nr 11 im. Adama Mickiewicza, ul. Kraszewskiego 1 (1900 r.)

 

Budynek zbudowany z przeznaczeniem dla dwóch szkół: Szkoły Żeńskiej i Męskiej.

Planowane prace stanowią kontynuację robót remontowych rozpoczętych w roku 2007. Wykonano dotychczas remont więźby i pokrycia dachowego oraz elewacji frontowej i bocznej od strony Zespołu Szkół Spożywczych.

Na rok 2008 przewiduje się remont elewacji tylnej budynku.

Dotacja Gminy Miejkiej Jarosław na prace remontowo-konserwatorskie nagrobków na terenie Starego Cmentarza wynosi 20.000 zł

Prace konserwatorskie na terenie Starego Cmentarza prowadzone są już kilkanaście lat dzięki funduszom zgromadzonym podczas kwest i zaangażowaniu środków z budżetu miasta.

Planowane prace obejmą konserwację dwóch lub trzech pomników nagrobnych. Ostatecznego wyboru obiektów przeznaczonych do konserwacji dokona jak co roku komisja konserwatorska, biorąc pod uwagę stan zachowania nagrobków oraz ich wartość historyczną i artystyczną.

 

Poniżej wybrane nagrobki po konserwacji w latach ubiegłych.