Nasze wydawnictwa

W 1999 r. rozpatrzono 2.765 wniosków o przyznanie dodatku mieszkaniowego, na podstawie których wydano 2.579 decyzji pozytywnych. Z powodu nie spełnienia kryteriów w wymienionych w obowiązującej ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. (Dz. U. Nr 120, poz. 787 - tekst jednolity) odmówiono przyznania dodatków 100 wnioskodawcom. W ciągu tego roku 86 osobom wstrzymano wypłatę dodatku mieszkaniowego (głównie z powodu zaległości czynszowych). Za niesłusznie pobrane zasiłki jedna osoba musiała zwrócić równowartość pobranego dodatku mieszkaniowego.

W okresie od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 1999 r. wypłacono w sumie 15.848 dodatków mieszkaniowych na łączną kwotę 1.904.514 zł. Warto wiedzieć, że 54% stanowiło dotację z budżetu państwa, a 46% to środki własne miasta.

W 1999 r. z dodatków mieszkaniowych korzystało średnio 1.320 gospodarstw domowych. Oznacza to, że blisko co siódma rodzina w Jarosławiu skorzystała z tej formy dopłaty do mieszkania. Najwięcej osób pobierających dodatek mieszkaniowy stanowią najemcy lokali spółdzielczych z lokatorskim i własnościowym prawem do mieszkania (51 %) oraz użytkownicy mieszkań komunalnych (35 %).

Średni wypłacony dodatek mieszkaniowy w 1999 r. wyniósł 120,17 zł (w roku 1998 - 102,70 zł).

Dodatki mieszkaniowe są okresowym świadczeniem o charakterze powszechnym i obligatoryjnym, są formą pomocy, która w Jarosławiu jest bardzo popularna. Przysługują wszystkim najemcom mieszkań, którzy spełniają określone kryteria, tj.:

I. mieszkają w lokalu, do którego mają tytuł prawny. Są to najemcy lokali komunalnych, zakładowych, spółdzielczych i tzw. prawno-czynszowych, osoby legitymujące się lokatorskim i własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego, osoby będące właścicielami domów oraz osoby będące właścicielami mieszkań wykupionych na własność. Ponadto dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom uiszczającym odszkodowanie za korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego o wysokości odpowiadającej czynszowi regulowanemu do dnia dostarczenia lokalu zastępczego lub socjalnego.

II. średni miesięczny dochód brutto po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza :

- 150 % najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym,
- 100 % najniższej emerytury w gospodarstwie wieloosobowym.

Jeżeli dochód na jednego członka gospodarstwa domowego jest wyższy, a kwota nadwyżki nie przekracza wysokości dodatku mieszkaniowego, należny dodatek obniża się o tę kwotę. Nie przyznaje się dodatku, jeżeli jego kwota byłaby niższa niż 2 %, najniższej emerytury.

III. powierzchnia użytkowa zajmowanego mieszkania nie może przekroczyć więcej niż 30 % powierzchni normatywnej określonej w ustawie dla budynków wybudowanych po 1945 r. i 50 % powierzchni normatywnej dla budynków wybudowanych przed 1945 r.

Liczba osób	norma	budynki po 1945 r. górna granica	budynki przed 1945 r. górna granica
1	35 m2	45,5 m2	52,5 m2
2	40 m2	52,2 m2	60,0 m2
3	45 m2	58,5 m2	67,5 m2
4	55 m2	71,5 m2	82,5 m2
5	65 m2	84,5 m2	97,5 m2
6	70 m2	91,o m2	105,0 m2

W razie zamieszkiwania w lokalu większej liczby osób, dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię użytkową o 5 m2 i proporcjonalnie - w zależności od roku wybudowania - górną granicę powierzchni. Nie mają uprawnień do dodatków mieszkaniowych te gospodarstwa domowe, które nie spełniają chociażby jednego z w/w warunków oraz najemcy opłacający czynsz wolny.