Dzieło ratowania Starego Miasta przed katastrofą budowlaną prowadził zespół naukowy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1954 r. naukowcy na czele z prof. Feliksem Zalewskim rozpoczęli prace górniczo-ratunkowe, które trwały nieprzerwanie do 1989 r. Była to pionierska inicjatywa w skali ogólnopolskiej, wymagająca dużej ostrożności i precyzji działania.
Jarosław, to miasto, które jako pierwsze w tak profesjonalny sposób podeszło do zagrożeń geologicznych. Dzięki temu udało się uniknąć katastrofy budowlanej - powiedział dr inż. Zdzisław Kohutek, członek zespołu naukowego z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, który przez okres czterdziestu lat prowadził prace i nadzór nad stanem zabytków Starego Miasta. Jarosławskie kamienice posiadają dwu i trzykondygnacyjne podziemia, w których gromadzona przez lata woda w połączeniu z podłożem lessowym doprowadzała do wypłukań i pęknięć. Naszej starówce groziła katastrofa budowlana. Jak podaje Stefan Jóżkiewicz, powołanie w latach pięćdziesiątych zespołu i podjęcie decyzji o pracach ratowniczych nastąpiło w ostatnim dla zabytków momencie. Ratowanie naszej Starówki było pionierskim rozwiązaniem, prace były więc prowadzone bardzo ostrożnie. Honorowe Złote Odznaki „Za Zasługi dla Miasta” Jarosławia podczas sesji Rady Miasta 31 sierpnia otrzymali członkowie ówczesnego zespołu naukowego. Znaleźli się wśród nich: doc. dr inż. Stanisław Ropski - odznakę odebrała wdowa po nieżyjącym, dr inż. Stefan Jóżkiewicz, dr inż. Zdzisław Kohutek, dr inż. Ryszard Czekajowski oraz mgr inż. Czesław Kwieciński.
