Umiejętność pisania i czytania należy do umiejętności podstawowych, które każde dziecko w młodszym wieku szkolnym powinno opanować w stopniu przynajmniej zadawalającym. Mimo dużego dorobku w zakresie doskonalenia metod nauki czytania i pisania obserwuje się ciągle dość znaczną liczbę dzieci, u których proces opanowania tych podstawowych umiejętności przebiega w sposób zwolniony i związany jest z różnorodnymi trudnościami, do których zaliczyć można m. in.;
- Brak zdolności dziecka - wynikający z obniżonego poziomu rozwoju umysłowego.
- Przewlekłe schorzenia dziecka - np. choroby reumatyczne, laryngologiczne, astma, nerwice, choroby serca i innych narządów wewnętrznych, które powodują u dziecka osłabienie koncentracji uwagi, zmęczenia, zmniejszają zainteresowanie nauką a niekiedy nawet uniemożliwiają wykonanie pracy.
- Zła sytuacja rodzinna dziecka - np. rozpad rodziny (rozwód), alkoholizm któregoś z rodziców czy upadek moralny rodziny. Są to sytuacje, które nie sprzyjają nauce dziecka, nie może ono podołać wymaganiom szkoły, a w rezultacie wywołują niechęć do nauki wszelkich wysiłków, do jakiejkolwiek pracy a na początku nauki szkolnej - przede wszystkim do czytania i pisania.
- Czynnik natury psychologicznej- to brak zainteresowania czytaniem, brak odpowiedniej motywacji do czytania lub gotowości do nauki przez dziecko.
- Zaniedbania pedagogiczne - to nauczyciel jako osoba najlepiej znająca dziecko powinna dostrzec, że z dzieckiem dzieje się coś nie tak.
- Fragmentaryczne zaburzenia funkcji percepcyjno - motorycznej, które dotyczyć mogą:
- analizy i syntezy wzrokowej,
- analizy i syntezy słuchowej,
- motoryki,
- współdziałania czyli integracji w/w procesów,
- pamięci wzrokowej, słuchowej, ruchowej,
- przewagi strony ciała - prawej lub lewej,
- orientacji w schemacie ciała oraz kierunkach przestrzennych.
