Tylko przy blasku świec, w wypełnionym po brzegi kościele rozbrzmiewały serbskie cerkiewne pieśni z okresu XIV-XVII wieku. Mistrz - Pavle Aksentijević razem z zespołem męskim w składzie: Rastko Aksentijević, Bojan Ivković, Damnjan Aksentijević, Miloš Nikolić magnetyzowali publiczność.
Pavle Aksentijević jest laureatem wielu prestiżowych festiwali m.in. zdobywcą pierwszej nagrody za interpretację śpiewów bizantyjskich na Miedzynarodowym Festiwalu Chórów w Kardici w Gracji, na festiwalu śpiewaczym w Moskwie. Repertuar zdobywał podczas licznych podróży po Grecji, na Górę Athos i Cypr. Znany jest publiczności w Niemczech, Grecji, Francji, Włoszech i oczywiscie całej Serbii. Najczęsciej występuje w pięcioosbowym zespole. Poza fascynacją śpiewem, maluje także ikony.
Technika, jakiej używa Pavle i jego zespół jest wynikiem mistrzowskiego panowania nad oddechem, intonacją, frazowaniem i jakimś przedziwnym uduchowieniem w interpretacji starodawnych utworów religijnych.
Serbska muzyka cerkiewna sięga okresu działalności świętych Cyryla i Metodego - czyli IX w. Niestety nie zachowały się z tego okresu żadne zapisy muzyczne, wiadomo jedynie z innych źródeł, że śpiew cerkiewny był wykonywany w różnych okolicznościach. Mimo braku zapisu muzycznego, zachowała się tradycja ustna muzyczna, ale jak wiadomo ulegała zmianom interpretacyjnym. Dopiero od XIV w. zachowały się zapisy muzyczne neumatyczne (tj. bezliniowe) w dwujęzycznym zapisie: serbsko-greckim oraz serbskosłowiańskim.
W wieku XV, gdy Serbia jest pod panowaniem tureckim śpiewy cerkiewne zamierają, nie prowadzi się także nauki śpiewu i interpretacji zapisów neumatycznych. Pozostaje znowu jedynie ustna tradycja muzyczna. Na przełomie XVII I XVII odradzają się studia nad muzyką liturgiczną, powstaje pierwsza szkoła nauki tradycyjnego śpiewu cerkiewnego.
Na początku XIX w. wprowadzono nową metodę muzycznegopisma neumatycznego, ale została przyjęta w cełej Serbii dopiero na przełomie XIX i XX w.
Festiwal, jak juz wspominaliśmy to nie tylko wieczorne koncerty, ale również spotkania, warsztaty muzyczne, liturgiczne, biesiady i rozmowy do białego rana. W dniu wczorajszym w spotkaniu z Burmistrzem Miasta Jarosławia - współorganizatorem Festiwalu uczestniczyli Marcin Bornus-Szczyciński - długoletni dyrektor artystyczny, Marcél Pérés z córką, członkowie zespołu Cantilena Antiqua.
