Obchody rozpoczęły się od Mszy św. pod przewodnictwem ks. biskupa Mariana Rojka. W uroczystości uczestniczył zastępca burmistrza Bogdan Wołoszyn oraz przewodniczący RM Jarosław Pagacz.
Następnie w parku przyklasztornym odbyło się oficjalne nadanie imion drzewom, które uchwałą Rady Miasta Jarosławia ustanowione zostały pomnikami przyrody. Sosna wajmutka otrzymała imię „Marcelina Darowska", tulipanowiec amerykański - „Jan Paweł II", cis pospolity - imię „Jacek". Inicjatorem tego przedsięwzięcia jest Jacek Hołub - długoletni przewodnik turystyczny, społecznik.
Jak zapisano w Akcie nadania imion: „ustanowienie po raz pierwszy w historii miasta Jarosławia drzew pomnikami przyrody ma na celu ich ochronę jako tworów przyrody ożywionej, charakteryzujących się wyjątkowymi walorami przyrodniczymi (...) symboliczny Akt nadania traktowany jest jako wyraz hołdu i pamięci o wielkich Polakach: bł. Janie Pawle II i bł. Marcelinie Darowskiej, ich osobowości, życiu, umiłowaniu człowieka i przyrody". Sporządzony dla pamięci przyszłych pokoleń dokument został złożony przez ks. biskupa Mariana Rojka w korzeniach drzewa.
Ostatnim punktem obchodów był występ artystyczny w wykonaniu uczniów szkoły prowadzonej przez siostry niepokalanki.
* * *
Błogosławiona Marcelina z Kotowiczów Darowska urodziła się 16 stycznia 1827 roku w Szulakach na Ukrainie. Pochodziła z wielodzietnej rodziny o żywych tradycjach patriotycznych. Już jako dziecko przejawiała szczególny dar modlitwy i pragnęła żyć tylko dla Boga. Mając 22 lata - na usilnie ponawiane życzenie ojca - wyszła za mąż za Karola Darowskiego. Po trzech latach życia rodzinnego umarł nagle Karol, a w rok później - ich dwuletni synek. Marcelina pozostała z kilkunastomiesięczną córeczką i w cierpieniu, które ją dotknęło, odczytała wyraźny znak woli Boga, aby poświęcić się życiu zakonnemu. W 1854 roku spotkała w Rzymie o. Hieronima Kajsiewicza, zmartwychwstańca. To on zapoznał ją z Józefą Karską. Połączyło je wspólne dzieło - Zgromadzenie Sióstr Niepokalanek. Józefa Karska zmarła w 1860 roku. Trzy lata później Matka Marcelina przeniosła zgromadzenie do ojczyzny. W Jazłowcu, na terenie archidiecezji lwowskiej, założyła pierwszy klasztor sióstr niepokalanek wraz z zakładem naukowo-wychowawczym dla dziewcząt. Wkrótce powstawały kolejne ośrodki zgromadzenia: w Jarosławiu, Niżnikowie, Nowym Sączu, Słoninie i Szymanowie k. Warszawy. Matka Marcelina za istotne zadanie sióstr uznała pracę nad formacją kobiety, której powierzyła chrześcijańskie odrodzenie rodziny. Marcelina Darowska zmarła 5 stycznia 1911 roku w Jazłowcu i tam została pochowana. 6 października 1996 roku została beatyfikowana przez Jana Pawła II.
