Trzy spośród nagrobków poddanych pracom konserwatorskim zlokalizowane są na Starym Cmentarzu, tuż za kaplicą cmentarną. Pierwszemu spośród nich nadana została bardzo charakterystyczna forma półnagiego, uskrzydlonego Anioła Wiary, trzymającego w lewej dłoni pęk makówek (symbol snu), zaś prawym ramieniem obejmującego wysoki krzyż (symbol wiary).
Nagrobek upamiętnia Józefę z Jaroszów Wegemann, zmarłą w 1875 roku żony c.k. urzędnika pocztowego. Oprócz wykonania rutynowych czynności konserwatorskich, dokonano rekonstrukcji brakujących skrzydeł postaci anioła.
Drugim nagrobkiem poddanym pracom konserwatorskim jest klasycystyczny pomnik poświęcony zmarłemu w 1821 roku Maciejowi Kraczewskiemu i jego zmarłej w 1827 roku żonie Małgorzacie z Kozielskich. Czworoboczny postument, zwieńczony został ozdobnym gzymsem, na którym ustawiono dwie „przytulone do siebie" urny okryte draperią.
Na jednym z boków postumentu umieszczona została informacja, że nagrobek ten ufundowała swoim rodzicom Salomea z Kraczewskich Rünge. Napis epitafijny ubogacony został sentencją przepełnioną pokorą i wiarą: „Żyliśmy bo chciałeś, umieramy bo każesz, zbaw bo możesz Panie".
Trzecim nagrobkiem, przywróconym do dawnej świetności na Starym Cmentarzu w ramach prac ratunkowych wykonywanych w 2007 r. jest bardzo skromny nagrobek zmarłej w 1910 roku Katarzyny Meder. Cechujący się dużym prymitywizmem nagrobek w formie krzyża z wizerunkiem ukrzyżowanego Chrystusa i stojącymi u jego stóp postaciami Matki Bożej oraz Marii Magdaleny, został poddany pracom konserwatorskim ze względów historycznych i kulturowych. Jest on mianowicie efektem pracy ludowych kamieniarzy, wytwarzających w przeszłości nagrobki w podobnym stylu w Bruśnie Starym koło Lubaczowa.
Po raz pierwszy pracom konserwatorskim poddany został nagrobek na Nowym Cmentarzu, przy czym całość związanych z tym kosztów pokryta została z budżetu miasta. Jest nim zlokalizowany przy alei głównej (powyżej „ronda") nagrobek rodziny Nowaków w formie płasko rzeźbionej steli z postacią Chrystusa modlącego się w Ogrójcu.
Nagrobek rodziny Nowaków powstał w warszawskim „Zakładzie Rzeźbiarsko - Kamieniarskim" założonym w 1911 roku przez Konstantego Romana Kozińskiego (1881-1939). Warto podkreślić, że renomowany zakład kamieniarski K. R. Kozińskiego, który wymieniany jest wśród kilku firm najbardziej zasłużonych dla sztuki nagrobnej warszawskiego Cmentarza Powązkowskiego, funkcjonuje pod niezmienioną nazwą do czasów współczesnych przy ulicy Powązkowskiej w Warszawie.
