Jubileusz 100-lecia urodzin Św. Jana Pawła II - wyjątkowo uczcili artyści, których do wspólnie tworzonego wydarzenia, zaprosił Burmistrz Miasta Jarosławia Waldemar Paluch oraz Dyrektor Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu, Tomasz Wywrót.
Jan Paweł II był przyjacielem artystów i chętnie się z nimi spotykał. Nie był ich bezkrytycznym wielbicielem, doskonale jednak wiedział, z jakimi problemami zmaga się każdy twórca.
W kwietniu 1999 roku papież napisał bardzo szczególny list - „List do artystów", w którym możemy podziwiać wrażliwość i szacunek, z jakimi Jan Paweł II zwracał się do artystów całego świata:
„Społeczeństwo potrzebuje bowiem artystów, (...) którzy zabezpieczają wzrastanie człowieka i rozwój społeczeństwa poprzez ową wzniosłą formę sztuki, jaką jest «sztuka wychowania». W rozległej panoramie kultury każdego narodu artyści mają swoje miejsce. Gdy idąc za głosem natchnienia, tworzą dzieła naprawdę wartościowe i piękne, nie tylko wzbogacają dziedzictwo kulturowe każdego narodu i całej ludzkości, ale pełnią także cenną posługę społeczną na rzecz dobra wspólnego. (...)".
Przedstawiamy wiersze, których nie udało się odczytać osobiście podczas wystawy „W hołdzie św. Janowi Pawłowi II”, a które w specjalnej dedykacji wielkiemu Rodakowi, zostały udostępnione przez Jakuba Markockiego OP oraz artystę Zbigniewa Ważydrąga.
Wystawę obejrzeć można online na www.ckip.jaroslaw.pl
Zamieszkać w Słowie
Uczę się człowieka
aż do końca
do ciała
do chleba
do krzyża
Powierzam mu słodkie
Słowo życia i pragnę
by Je przyjął
by zamieszkał w Nim
by Go zamienił w siebie
by Je miał na umęczonych barkach
by był wolny w Słowie
Bo człowieka nie można zrozumieć
bez Słowa życia
człowiek bowiem woła o klucz
aby móc swą głębię zrozumieć
by swoją drogę Słowem uścielić
aby wołanie jego nie było bez echa
by tulipany doń niebem mrugały
aby nie był pusty samotny nieznany
Człowieka nie można zrozumieć
bez Wołającego
bez świateł przestrzeni
bez wielkanocnego poranka
bez świętowania
bez chybotliwej łodzi kościoła
bez bólu cierpienia łez
bez mszy prawdziwie odprawionej
ostatnim tchnieniem życia
bez Chrystusa- NADZIEI
człowieka
Człowiek zrozumie samego siebie
gdy zamieszka w Słowie
Jakub Markocki OP
Tryptyk poetycki
Kazano mi bym milczał
i zamilkłem
kazano bym powstał
i stoję
kazano mi bym nie patrzał
a ja widzę
kazano bym sądził
a ja się boję
kazano bym zdradził
a jam oniemiał
Powiedziano mi będziesz bogaty
a ja liczyłem gwiazdy
mówiono będziesz nasz
a ja chcę być swój
damy ci nic złotą
ona cię ustroi
pójdź śladem jej
o wyzwolony
naucz się „słyszeć ciszę"
bo ona da ci wewnętrzną siłę
Tam będzie dom twej mocy
tam cię rozliczą na wadze dobra i zła
tam będziesz złoty albo bezimienny
tam odnajdziesz ziarno lub wiatr
Spójrz
drzewo bezokie
a widzi
drzewo bezlistne
a szumi
drzewo bez rąk
a przygarnia
o zielona mistyka drzewa
to wszystko - Prawda
Jakub Markocki OP
Informacja - Bernadeta Korczewska, CKiP
