25 października 2000 r. na pl. św. Piotra w Watykanie delegacja z Jarosławia wręczyła Janowi Pawłowi II Akt Nadania Honorowego Obywatelstwa Miasta Jarosławia. V rocznica tego wydarzenia została uczczona poprzez udział we Mszy św. pod przewodnictwem Archiprezbitera Jarosławskiego Ks. Prałata A. Surowca w kolegiacie pw. Bożego Ciała, przy której w 1971 r. modlił się kard. Karol Wojtyła podczas zakończenia peregrynacji Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. W homilii Ks. Prałat A. Kustra (organizator i uczestnik pamiętnej pielgrzymki w 2000 r.) mówił o roli Papieża w procesie przemiany Polski i świata. Nawiązał do obrazu sosny, której jedna część trzyma się jeszcze korzeni, a druga wyrwana, wisi w powietrzu i usycha. To porównanie zawarte w jednej z ostatnich scen "Ludzi bezdomnych" S. Żeromskiego - według Ks. Kustry - "jest wstrząsającym obrazem tego, co nam grozi, tego co nas różni - indywidualnie i społecznie, tego rozgraniczenia między życiem wartościami, a pustymi słowami, między czynem a deklaracją, pomiędzy obietnicą a wolą".
W Sali Narad Ratusza odbyła się uroczysta sesja Rady Miasta, podczas której Przewodniczący Rady Miasta obecnej i poprzedniej kadencji: Marian Janusz i Janusz Szkodny oraz Burmistrzowie Janusz Dąbrowski i poprzednik Jan Gilowski odsłonili tablicę upamiętniającą to wydarzenie. Jej poświęcenia dokonał Ks. Prałat Andrzej Surowiec. Autorem tablicy jest artysta Stanisław Lenar. Uroczystą sesję prowadził Przewodniczący RM Marian Janusz. W sesji uczestniczyli księża dziekani: Edward Chmura, Jan Jagustyn, proboszczowie parafii jarosławskich, siostry zakonne, parlamentarzyści, rektor PWSZ Roman Fedan, Honorowi Obywatele Miasta: Kazimierz Ziobro i Bronisław Niemkiewicz, burmistrzowie: Janusz Dąbrowski, Tadeusz Pijanowski i Marian Muzyczka. Jednym z największych ludzi naszej epoki, autorytetem moralnym, duchowym przewodnikiem nazwał Jana Pawła II radny Mieczysław Biliński, który omówił pontyfikat Papieża Polaka - tekst przmówienia str. 10 BI.
Przypomnę, że podczas spotkania na pl. św. Piotra 25 października 2000 r. Ojciec św. wypowiedział znamienne słowa: "Jarosław - piękne miasto" i dodał, że pamięta swoją wizytę w naszym mieście. Zwracając się do Polaków życzył, by: "Rok Jubileuszowy ugruntował tę świadomość, że Eucharystia jest zadatkiem życia wiecznego w Bogu".
Zofia Krzanowska
Przemówienie Przewodniczącego RM Mariana Janusza:
Ojciec św. Jan Paweł II zaraz po wyborze na Stolicę Piotrową napisał i wypowiedział następujące słowa: "Drodzy Rodacy! Niełatwo jest zrezygnować z powrotu do Ojczyzny, - jak pisał Mickiewicz, do tych gór i dolin, jezior i rzek, do tych ludzi umiłowanych, do tego Królewskiego Miasta - ale skoro taka jest wola Chrystusa, trzeba ją przyjąć. Więc przyjmuję. Proszę Was, aby to odejście jeszcze bardziej Was połączyło i zjednoczyło w tym, co stanowi treść naszej wspólnej miłości. Nie zapominajcie o mnie w modlitwie". Nasza obecność na Mszy św. oraz tutaj niech będzie konkretną odpowiedzią na prośbę Ojca św. skierowaną do rodaków przed dwudziestu siedmiu laty. Historia oceni role i znaczenie pontyfikatu Wielkiego Ojca Świętego dla Polski, a zwłaszcza papieskich pielgrzymek do Ojczyzny, które wpisały się na trwałe w jej duchowe dziedzictwo. My, tu obecni wiemy dziś z całą pewnością, że ten polski "Filar" z Wawelskiego Grodu, silny mocą wiary, miłości i nadziei stał się rzymską "Kolumną" Kościoła Powszechnego i świata całego, która wzmocniła duchową strukturę ludzkości kończącego się trzeciego tysiąclecia, zaznaczyła się w sposób wyjątkowy w procesie przemian zachodzących we współczesnym świecie, w kształtowaniu świadomości i sumienia ludzkości, w obronie i poszanowaniu niezbywalnych wartości, zwłaszcza życia ludzkiego, godności i praw każdego człowieka. "Świat bowiem i życie na nim mogą stać się bardziej godne człowieka jedynie wówczas, gdy człowiek sam będzie się starał być lepszym i bardziej godnym swej ludzkiej osobowości" Jan Paweł II 1981.
Serca nasze przepełnia uczucie głębokiego szacunku i wdzięczności za pełną ofiary i cierpienia posługę Jana Pawła II. To on podniósł naród polski z kolan, odbudował jego wiarę w siebie, wiarę w możliwość wzięcia odpowiedzialności za kształt polskiego domu.
Przewodniczący RM Marian Janusz
Wystąpienie Ks. Prałata A. Surowca:
Szanowni Państwo!
Dzisiejszy dzień jest niewątpliwie jednym z ważniejszych dni w historii naszego miasta. W czerwcu br. wybraliśmy na patrona Jarosławia rodaka z okresu wojny, bł. Michała Czartoryskiego, wielkiego patriotę i świętego człowieka, który z miłości do Pana Boga nie zawahał się świadomą decyzją oddać życie dla innych ludzi. Dziś, jakby symbolicznie, uzupełniamy ten wybór o drugą postać, jakże ważną nie tylko dla nas lokalnie, ale dla Polski i całego świata, o pierwszego Papieża Polaka - Jana Pawła II.
Wmurowując tablicę upamiętniającą Tego Wielkiego Rodaka chcemy więc publicznie oznajmić, że osoba Sł. Bożego Jana Pawła II budzi w nas nie tylko szacunek, ale, że pamiątkowa tablica będzie stale przypominała nam o wartościach, którymi żył ten Największy z Polaków. Będzie to dla nas ogromne moralne zobowiązanie, aby stale coraz lepiej poznawać jego naukę, według niej żyć i kształtować życie społeczne. Zwróćmy uwagę, że obie tablice są trwałe, czyli nasza decyzja ma charakter historyczny i mamy nadzieję, że będzie ona wytyczać system wartości dla wielu następnych pokoleń. Dziś więc chcemy powiedzieć współczesnemu pokoleniu i potomnym, że pomni na nasze błędy polityczne, historyczne i moralne, które trwały całymi latami, jako włodarze miasta, naszą pomyślną przyszłość widzimy w wierności zasadom ustanowionym przez Stwórcę. (...) Jan Paweł II przypominał nam, że albo jest pełna prawda, albo jej nie ma wcale. Nie może być inna prawda dla urzędnika, a inna dla petenta. Inna prawda dla Burmistrza, a inna dla Rady. Nie może być inna sprawiedliwość dla przewodniczącego komisji, a inna dla proszącego o wsparcie. Może bowiem zdarzyć się tak, że nawet pod szczytnymi hasłami można zagubić i prawdę i sprawiedliwość, a służyć tylko własnym interesom.
Postaci bł. M. Czartoryskiego i Sł. B. Jana Pawła II pokazują nam, że wierność ideałom jest możliwa, ale pod warunkiem, że na co dzień będziemy pamiętali, że jesteśmy dziećmi Jednego Ojca i do Jego Królestwa zmierzamy. Niech więc każdego dnia, wielki szacunek i miłość do Jana Pawła II przeobraża się w naszą świadomą służebną postawę miłości do drugiego człowieka - naszego brata w potrzebie, który zawsze będzie sprawdzianem naszej wierności i wytrwałości w obietnicach.
Niech Bóg błogosławi inicjatorom, wykonawcom i wszystkim obecnym na tej Sesji.
Ks. Prałat Andrzej Surowiec - Archiprezbiter
