Jeden z najbardziej znanych aptekarzy
jarosławskich pochowany
został w grobowcu rodzinnym na
jarosławskim Starym Cmentarzu,
sygnowanym przez znanego lwowskiego
kamieniarza Ludwika Tyrowicza.
Wybudowana na początku
XX wieku okazała, czworokątna
budowla z czerwonego piaskowca,
otoczona została łańcuchem
wspartym na masywnych kamiennych
słupach, usytuowanych
w betonowym obramowaniu.
Grobowiec zawiera między innymi
pochówek znanego jarosławskiego
aptekarza Feliksa Wojciechowskiego,
który przepracował 60 lat
w odpowiedzialnym zawodzie oraz
jego zmarłej w wieku 87 lat żony,
Heleny Wojciechowskiej, która
prowadziła w „Nowej Gazecie Jarosławskiej”
kącik porad kosmetycznych
dla pań.
Feliks Wojciechowski (1870-1947)
urodził się w Rożnowie w powiecie
śniatyńskim. Gimnazjum ukończył
w Kołomyi, a studia uniwersyteckie
we Lwowie. W Jarosławiu zamieszkał
około 1896 roku. Pierwsza
wzmianka o firmie Feliksa
i Heleny Wojciechowskich pochodzi
z 1906 roku. Była nią „parowa
pralnia i prasowalnia z połyskiem”
przy Placu Mickiewicza. Na wystawie
przemysłowej i rolniczej, która
odbyła się w 1908 roku w Jarosławiu,
wszechstronny przedsiębiorca
otrzymał srebrny medal za konserwy
(prawdopodobnie z ogórkami,
których uprawę propagował
w okolicach Jarosławia). Pierwsza
wzmianka o prowadzonej przez
niego aptece „Pod Opatrznością
Boską” przy ulicy Grunwaldzkiej
2, pochodzi z 1912 roku. W czasie
inwazji rosyjskiej podczas I wojny
światowej wyjechał do Piwnicznej.
W tym czasie apteka i funkcjonująca
wraz z nią drogeria zostały
splądrowane. Drogeria prowadziła
sprzedaż „wszelkich środków kosmetycznych,
farb do sukien oraz
wód mineralnych krajowych i zagranicznych”.
Pomimo sprzeciwu
władz austriackich
Feliks Wojciechowski
zaczął na nowo
organizować aptekę
w 1915 roku. W
latach 1925-1929
piastował funkcję
prezesa Stowarzyszenia
Kupców
Polskich. Ponadto
był prezesem
Kasy Mieszczańskiej,
wiceprezesem
Towarzystwa
„Gwiazda” i w 1928 roku prezesem
Towarzystwa Muzycznego.
W 1929 roku wybrany został do
Izby Przemysłowo-Handlowej we
Lwowie. Rekomendowany był jako
jeden z najwybitniejszych przedstawicieli
przemysłu drogeryjnego
i aptekarskiego we Wschodniej
Małopolsce. Scharakteryzowany
został jako „człowiek o niezmordowanej
pracy, o wybitnych zaletach
kupieckich (...) założyciel i członek
prawie wszystkich organizacyj zawodowych,
kas oszczędności, zapomogowych
w Jarosławiu, chluba
tego miasta”. Przez trzy kadencje
od 1928 do 1939 roku był radnym
miejskim i zarazem przewodniczącym
klubu radnych chrześcijańskich.
W 1934 roku wybrany został członkiem zarządu Rady
Miejskiej, a w 1937 roku jednogłośnie
wiceburmistrzem. Podczas
II wojny światowej był członkiem
Powiatowej Spółdzielni Rolniczo-
Handlowej. Założona przez niego
apteka, zwana potocznie „Apteką
Wojciechowskiego”, funkcjonowała
w miejscu pierwotnej lokalizacji
pod obecnym adresem przy ulicy
Lubelskiej 1 do 2007 roku, kiedy to
w jej pomieszczeniach urządzony
został sklep o branży przemysłowej.
Kolejnym, dawnym aptekarzem jarosławskim, którego nagrobek zachował się do czasów współczesnych jest Jakub Wyszatycki (1851-1911). Prosta, granitowa płyta nagrobna otoczona ozdobną barierką metalową zlokalizowana jest na Cmentarzu Nowym przy ul. Krakowskiej. Pochodzący z pobliskiego Dynowa Jakub Wyszatycki w 1902 roku w okazałej kamienicy zlokalizowanej u zbiegu obecnych ulic: Grunwaldzkiej i Kraszewskiego otworzył aptekę „dla zachodniej części miasta urządzając ją z całym możliwym komfortem”. Przed podjęciem pracy w Jarosławiu zatrudniony był wśród personelu pomocniczego w realnej aptece obwodowej „Pod Orłem” w Przemyślu. W zawodzie aptekarza przepracował łącznie 22 lata, zjednując sobie szacunek zarówno w środowisku zawodowym, jak nież wśród klientów. Ówczesna prasa lokalna scharakteryzowała jego osobę jako człowieka „niezmordowanej pracy i surowości w wypełnianiu obowiązków”. Apteka „Pod Gwiazdą” prowadzona była przez jej założyciela do 1905 roku, po czym została wydzierżawiona innym aptekarzom. Pomimo tego w dalszym ciągu firmowana była nazwiskiem Jakuba Wyszatyckiego. W anonsie reklamowym z 1908 r. oprócz „wszelkich w zakres nowoczesnej farmacji wchodzących środków leczniczych”, apteka oferowała szeroki wybór kosmetyków własnego wyrobu, między innymi: „japoński krem twarzowy” usuwający „spaleniznę, piegi i wszelkie wyrzuty skórne”, „puder formalinowy przeciw poceniu się i oparzeniu nóg”, mydła francuskie i krajowe, perfumy krajowe, francuskie i angielskie, a ponadto „wszelkie artykuły gumowe”. Apteka w miejscu założenia funkcjonowała do czasu uspołecznienia tego typu placówek w 1951 roku. Później w lokalu urządzono zakład fryzjerski. W 1990 roku pomieszczenia ponownie przywrócone zostały do dawnej funkcji aptecznej. Szanowany powszechnie aptekarz, Jakub Wyszatycki, zmarł tragicznie w 1911 roku rażony piorunem w czasie czerwcowej burzy.
