Mini Przewodnik część 7

Po zwiedzeniu opactwa, proponujemy dalszą wycieczkę po Jarosławiu. Pójdziemy ulicą Zieloną i dojdziemy do ulicy Kraszewskiego, która w czasach dzisiejszych dzieli Jarosław jakby na dwie części: wschodnią i zachodnią. Znaczna część strony zachodniej rozwinęła się w końcu XIX i na początku XX wieku jako dzielnica willowa. Do dzisiaj zachwycić się można, domami w ogrodach, kamienicami z ich różnorodnością eklektycznych fasad i bogatym detalem architektonicznym. Wszystkim strudzonym zwiedzaniem naszego miasta proponujemy chwilę odpoczynku w jednym z dwóch parków znajdujących się przy ulicy Kraszewskiego. Poza rekreacją, w parku im. Baśki Puzon, można zobaczyć tak zwaną małą cerkiewkę, która jeszcze na początku XX wieku pełniła rolę kaplicy cmentarnej.

Idąc dalej ulicą Kraszewskiego dochodzimy do głównego skrzyżowania przy którym skupione są reprezentacyjne kamienice mieszkalne wybudowane w większości na samym początku XX wieku. Urozmaicone formy dachów, ozdobne balkony, bogata dekoracja zewnętrzna, atlanty, kariatydy, główki wieszczów to wszystko można podziwiać na kamienicach Krakowa czy Lwowa, a także w mniejszej skali na kamienicach Jarosławia.

Po przejściu przez skrzyżowanie, zatrzymujemy się przy ulicy Jana Pawła II by zwiedzić ukryty za murami kościół i klasztor oo. Franciszkanów Reformatów ufundowany w 1700 roku przez mieszczanina jarosławskiego Antoniego Kwolka i Franciszka Zawadzkiego h. Ślepowron.

Konsekrowany w 1716 roku kościół p.w. Trójcy Przenajświętszej dzisiaj sanktuarium Krzyża Świętego - jest jednonawową barokową świątynią przyozdobioną siedmioma ołtarzami. Do świątyni przylega jednopiętrowy, trójskrzydłowy klasztor z wirydarzem. Cały układ, typowy dla budownictwa reformatów, obwiedziony jest murem ze stacjami Męki Pańskiej.

Ulicą Jana Pawła II dochodzimy do jednej z najstarszych i najpiękniejszych świątyń jarosławskich sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. Początkowo był to drewniany kościółek powiązany legendą ze św. Jackiem Odrowążem i pobytem królowej Jadwigi. Z nim nierozerwalnie związany jest cudowny wizerunek Matki Boskiej, który pojawił się w 1381 roku na gruszy, właśnie w miejscu na którym stanął kościół drewniany. W 1 ćwierci XV wieku zbudowano kościół murowany, który stał się ośrodkiem silnego kultu maryjnego.

W 1629 roku został przekazany jezuitom, którzy, mając już jeden kościół w Jarosławiu, ten określali jako "polny" lub "w polu". Na przełomie XVII/XVIII wieku jezuici przystąpili do gruntownej jego przebudowy.

Na zrębie jednonawowego kościoła zbudowana została wspaniała trójnawowa bazylikę emporowa. Dzięki tej przebudowie, prowadzonej głównie pod kierunkiem architekta krakowskiego Jakuba Solariego, możemy zachwycić się barokową bryłą i wnętrzem tej wspaniałej świątyni. Bogata artykulacja ścian z nietypowymi połączeniami porządków architektonicznych, spiętrzonymi gzymsami i masywnymi tryglifami, z przebogatą polichromią zachwyca swoją oryginalnością i nietypowością.

Zwiedzając kościół kornie pochylimy głowę przed ołtarzem głównym w którym umieszczony jest cudowny wizerunek Matki Bożej Jarosławskiej, a w nawie bocznej zatrzymamy się przed unikalnym w skali ogólnopolskiej "Ołtarzem relikwii świętych". Ze świątynią, obecnie o tytule bazyliki mniejszej p.w. Matki Bożej Bolesnej, również nierozerwalnie, związane jest cudowne źródło, już od początku XV wieku nawiedzane tłumnie przez pielgrzymów. Kościół i przylegający do niego trójskrzydłowy i trójkondygnacyjny klasztor otoczony jest murami o ciągłej pilastej linii obronnej.

Krystyna Kieferling, Zofia Kostka-Bieńkowska